Met LOL naar de berg van den Heer

De hele nacht lag ik te dromen: over kappen. Waar andere mensen schapen tellen, telde ik kappen. Kapje op, kapje af. Zo ging het maar door. Zou ik mijn Sinner velomobielkap wel of niet voor de 4e keer gebruiken tijdens de LOL rit van zondag 4 september? De voorspellingen waren nat maar een onwrikbare traditie wil dat het tijdens LOL ritten altijd goed weer is.

Ik vertrouwde op de kracht van de traditie en vertrok cabrio uit Dieren. Een zwoele miezerregen sloeg tegen mijn bril en schermpje. Maar het viel reuze mee. Op de Houtmarkt in Zutphen was het alweer droog. Er was weer een indrukwekkend aantal ligfietsers en velonauten komen opdagen. Tijdens de koffie werd de bestemming voor die dag nog even doorgenomen: 's Heerenberg.

Ik was bang dat het uitzicht de hele dag zo zijn. Maar dat viel dus heel erg mee

Tegen de wind zouden we naar het zuiden rijden om bij 's Heerenberg weer met appelgebak en koffie op krachten te komen. Dat op krachten komen bleek nodig want er stond en meer dan straffe wind. Donkere wolken joegen door het zwerk maar met de regen viel het mee. We hebben wel geluk gehad: in het op een steenworp afstand gelegen Doesburg sloeg de bliksem in tijdens een kerkdienst.  Wij bleven gevrijwaard van goddelijke wrake en ploeterden door richting het zuiden.

Voor 's Heerenberg zelf in zicht kwam was het ineens recuperatietijd. We stopten bij Uitspanning 'T Peeske. Goed voor een stevige bak koffie en een fatsoenlijke homp appelgebak met slagroom. Het gebak waaide zowat van tafel maar wij zaten heerlijk in de zon op het terras.

Vlak voor vertrek nam Wim mij even apart. "Paul, we gaan zo klimmen. Over de Peeskensweg helemaal naar boven. Rustig blijven, diep ademhalen. Maak je geen zorgen, er is geen enkele reden tot paniek. Zelfs jij kan dit. Het is een flutheuveltje" En hij klopte me bemoedigend op de schouder. Waarschijnlijk was Wim deze taak toevertrouwd hij als leerkracht over de beste pedagogische vaardigheden beschikt.  Ja, bij LOL weten ze dat Paul een hekel aan klimmen heeft!

'T viel allemaal 100% mee. Vooral omdat we gelijk aan de voet van de klim alweer tot stilstand kwamen. Nico had een lekke band. En dat leidt dan weer lekker af van die vreselijke klim die gaat komen. Aan de andere kant ging het naar beneden: ik schijn bijna 60 te hebben gehaald en da's wel weer echt leuk ;-).

Eerste lekke band...

Tweede lekke band...

Net voorbij Doetinchem doken we nog even een MTB-route op. Een zo langzamerhand vast onderdeel van elke LOL-tocht. 'T paste allemaal net ;-).

In elk geval de velomobielrijders moesten deze passage op handbediening doen

Na Doetinchem volgde Laag Keppel en zag ik ineens bordjes langs de weg die verwezen naar De Zwarte Schaar en Dorado Beach. Zoals de namen al doen vermoeden zijn dat campings die vlakbij Dieren aan de IJssel liggen. Ik zwaaide de rest uit en waaide over de dijk naar het Dierense veer.

Met 91 kilometers op de teller rolde ik de garage van Huize Mooi Geel in.  Douchen, biertje, stukje schrijven....

Voor een euro had een ik privé veerboot naar de Dierense kant van de IJssel