vrijdag 2 mei 2014

En hij ging om...

Ergens halverwege de weg naar huis kruis ik het pad van twee stoere bikers, een vader en zoon. Ik passeer eerst nog een omvangrijke fietsende familie dus de snelheid is er aardig uit. Die fietsende familie vindt het allemaal geweldig. "Kuck mal, eine Banane..", hoor ik in het voorbijfietsen. Blijkbaar zijn het Duitsers. Minzaam toeter ik terug.

Vader en zoon zijn blijkbaar verkeerd gereden en draaien voor mij op de weg. Ze hebben identieke glimmend gepoetste fietsen. Kleding met dezelfde groen,wit met zwarte kleurstelling. Alles tot in de puntjes verzorgd. Maar dan gebeurt het. Vader is snel gekeerd en fietst mij weer tegemoet, maar zoonlief kan de draai niet in een keer krijgen (herkenbaar?) en stept nu met een been een beetje door de berm. Een paar tellen later passeer ik hem.

Links vooruit: Pa is al gekeerd, zoonlief iets verderop moet nog opstappen. 
En dan voltrekt zich het wonder. De magische aantrekkingskracht van een velomobiel slaat ongenadig toe. Ik zie zijn ogen groter worden, en zijn mond langzaam steeds verder open zakken. Niks meer draaien op de weg, integendeel. Totaal stilgevallen draait hij z'n hoofd mee terwijl ik zacht zoevend voorbij glijd. Zelfs in de spiegels zie ik nog steeds die opengevallen mond en iets verderop zijn vader die wat geïrriteerd met z'n arm wenkt. Deze jongeman ging om, hij viel onherroepelijk. Je zag 'm denken: "Dat, ja dat wil ik ook...!"

Zo begint het altijd. Het zaadje is geplant. Ooit, mits voldoende bewaterd en bemest, zal zoonlief uitgroeien tot een velonaut. En dan ook ooit eens een vader en een zoon op zijn pad vinden.

4 opmerkingen:

  1. Mooi. Maakt dit je nu een soort "zendeling"? ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat is buiten Pa gerekend die gezeten op zijn MTB velomobielen vast "onsportieve'' fietsen zal vinden. Of helemaal geen fietsen maar trapauto's met een onsportieve (e-)motor. En nee, die motoren hoor je niet, maar die zitten in al die banaanfietsen anders zouden ze niet zo snel kunnen rijden....

    BeantwoordenVerwijderen
  3. En zo planten we met z'n allen steeds meer zaadjes.................☺
    Leuk verhaal!

    Groeten, Adri.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Paul,

    ik dacht even dat je weer over het paaltje en de verhoogde middengeleider in Apeldoorn ging schrijven. Vandaag was je titel namelijk op mij van toepassing, welliswaar een ander paaltje, maar ook in Apeldoorn en met verhoogde midden geleider, dus ging ik vanochtend heel beheerst om.

    Ik dacht nog aan jouw animositeit met dit soort verkeersobstakels tijdens mijn val, dus toen ik je blogtitel vandaag las, dacht ik telepathie.

    Groeten Reindert

    BeantwoordenVerwijderen