donderdag 12 september 2013

Niet kijken, toch goed afgelopen

Het bordje pasta met rucola-salade had heerlijk gesmaakt. Afwassen zou ze later doen, na haar vaste rondje Posbank. En waarschijnlijk had ze na terugkomst zowiezo nog wel trek in een tweede portie. Buiten stond de zwart-witte racefiets al te wachten in het waterige zonnetje. Klaar voor een rit in een stevig tempo, ze wilde nu het hele stuk wel ruim boven de 30 blijven.

Het been over het zadel geslingerd, de rechtervoet ingeklikt en weg was ze, over het grind richting uitrit. Oh ja, de smartphone nog even goed instellen zodat ook dit ritje opgenomen zou worden. Een fractie van een moment later was er een gele flits van links, en de klap van metaal op kunststof. Ze tuimelde in het gras en bezeerde haar knie daarbij. Toen ze zich weer oprichtte zag ze dat een paar meter verderop zo'n gestroomlijnde ligfiets stil stond langs de weg. "Sorry, het was mijn fout", riep ze. Gelukkig reageerde de bestuurder van de gele ligfiets rustig.

En toen werd ze niet wakker, want we dromen niet allemaal vreemd.

Die man in die gele ligfiets was ik, en het hele voorval was mijn eerste 'aanrijding'. Ik fietste naar huis en was net de drukke Deventerstraat overgestoken. Er volgen dan een paar bochten waardoor de vaart er op het 'moment supreme' niet echt in zat. Ik trapte rustig door tot ik ineens, volkómen onverwacht, het silhouette van een gehelmd hoofd en een racefiets naast mij zag verschijnen. Onmiddellijk gevolgd door de klap van een fiets tegen Strada 94 ter hoogte van het rechtervoorwiel.

In oranje de onfortuinlijke racefietster, in geel Strada 94

"Sorry het was mijn fout! Heeft u schade?", zei de onoplettende racefietster direct. Ik stapte uit en wreef de modder en het zand dat meestal rond de voorwielen zit zo'n beetje weg. Niks te zien, behalve de krassen van een eerdere onfortuinlijke buiteling.

We hebben nog even genoeglijk met elkaar gepraat over de wonderschone activiteit van het fietsen."Tjee", zei ze "dat ik nu uitgerekend in botsing moet komen met een andere sporter!". Ik heb haar maar niet verteld dat ik meer van het type tran-sporter ben ;-)  Ze vertelde me ook nog dat ze pas ook een  aanrijding met haar auto had gehad. Die andere autochauffeur had haar niet gezien (dus). 

Zij ging weer naar binnen om een pleister op haar knie te plakken (en daarna alsnog haar rondje Posbank te rijden), ik zette mijn weg voort. Onderweg naar huis bedacht ik hoe ik dit voorval op zou gaan schrijven.


8 opmerkingen:

  1. Tja zo reed mij op een smal bospad een halve school tegemoet met niet alleen 3 naast elkaar rijdende kinderen die echt niet plaats maakten, maar ook nog elkaar naar mij toe duwende kinderen die maar amper controle hielden over hun fiets en halverwege de colonne zou botsing en schade gewoon onvermijdelijk zijn geweest omdat die geen zicht hadden over hun voorgangers wat eraan kwam en al helemaal niet reageerden was ik het fietspad niet afgedoken de berm in.

    Dan kun je de neiging krijgen de schoolmeester aan het begin van de colonne van zijn fiets te trekken, maar ik denk maar zo : geen schade is niets gebeurd en gewoon weer verder.

    Eigenlijk is geruisloos ~30 km/u fietsen - maar ook 76 cm breed zijn - zo risicovol op fietspaden vol mensen val allerlei pluimage, dus ook die amper controle hebben over hun voertuig, dat het volgens mij eerder een kwestie is van wanneer als of er een botsing komt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik voeg eraan toe : of ik nu met de bakfiets of de velomobiel de bocht om kom rijden, ik vind altijd wel 2 of 3 naast elkaar rijdende fietsers op mijn fietspad helft....

    En excuses ? Nee kwaad of verongelijkt kijken en soms schelden zelfs.....

    Ze hebben trouwens wel meer respect voor de vierkante massieve bakfiets dan voor de velomobiel.....dikke houten panelen en een dik stalen frame ziet er afschrikwekkender uit dan een millimeters dun glasvezel/carbonnen huidje met een kwetsbare gelcoat.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. je bedenkingen hoe het vooral op te schrijven waren goed. want het leest lekker :)
    gelukkig geen schade

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Gelukkige afloop met slechts een pleister, dat valt dan weer mee.
    Ik ben het eens met Birger, het leest lekker.

    Groeten, Adri.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. A fun read for such a close call. Thanks Paul, for letting us see it from your unique perspective!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Het is wel raak de laatste tijd...... Ik zou haast denken dat de bukfietsers de 'jacht' geopend heeft op de velomobielen. Dat is nu al de 3e aanrijding in korte tijd.
    Wel opvallend: elke keer bukfietser die rare fratsen uithaalt: links rijden in geval van een Alleweder, een afslaande fiets die rechtdoorgaand verkeer niet voor laat gaan en nu dus een fietser die niet oplet en ook geen voorrang verleent.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Geen schade? Ongelofelijk!
    Flexibiliteit van glasvezel? Hardheid Carbon? Of slecht in aanraking met band/velg voorwiel racefietster gekomen?
    Beide geluk gehad dan. Gelukkig maar.
    Stel dat jij een racefietser was geweest, of erger, een echte transportfietser. Dan was het frontaaltje met koppen tegen elkaar, in elkaar haken en kraken op alle fronten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Theo,

      zij kwam schuin van achteren en raakte mij (met haar voorwiel?) op de plek van mijn rechtervoorwiel. Daar zit natuurlijk veel stevigheid en bij een Strada geen glasvezel of carbon. Ja een beetje geluk moet je allebei hebben.

      groet,
      Paul

      Verwijderen