Een ongeluk komt nooit alleen...

Ik hoop niet dat ik het aantrek maar ik heb vandaag mijn portie blauwe zwaailichten wel gehad. Iets later dan anders duw ik de Strada uit de fietsenstalling om mij huiswaarts te spoeden. De bebouwde kom van Apeldoorn levert geen enkele verrassing op, tot ik bij het viaduct met de snelweg A1 kom.

Mozes kriebel, wat is hier aan de hand? Op de anders toch al drukke kruising krioelt het van het verkeer. Hoe kom ik in hemelsnaam overgestoken in al dit automobiele geweld? Gelukkig zit het allemaal behoorlijk vast en kan ik door gewoon de weg op te rijden toch nog veilig oversteken.

Net voorbij het viaduct zie ik de oorzaak van dit alles. Een rood-wit lint verspert de toegang tot mijn fietspad. "Er ligt een auto in het water...", weet een van de talloze toeschouwers mij te vertellen. Doorrijden kan niet volgens hem, met zo'n fiets val ik trouwens toch te veel op, meent ie. Ah, dus ze zien me toch wel!

Dan maar omrijden. Omdat ook de drukke kanaalweg is afgesloten voeg ik mij in een eindeloze file van auto's en busjes die een omweg om dit onheil zoeken. Kijk, dan is het prettig als je ziet dat je als velomobielrijder toch iets meer ruimte krijgt dan de zwoegende bukker die ik voor mij uit zie rijden. Ruim drie kilometer later voeg ik mij in de lange file van auto's die de kanaalweg weer opdraaien. Het fietspad ligt er verlaten bij. Het gas gaat erop en dan doorscheuren naar huis.

Het gezegde "een ongeluk komt nooit alleen..." schiet mij te binnen als ik ver voor mij uit weer blauwe zwaailichten zie. Mmmm, toch niet op het fietspad, denk ik. Maar ja hoor, na een paar bochten rij ik tegen een politieauto aan die het jaagpad verspert, iets verderop staat de ambulance.

De belangstelling hier is zeer bescheiden in vergelijking tot het kermisspektakel bij de auto te water. Twee senioren én een Poolse dame op een zelfbouw-ligfiets. Er is iemand onwel geworden en met de fiets de berm in gereden. Het slachtoffer heeft in elk geval meer geluk dan de bestuurder van de te water geraakte auto. Die overleefde zijn eenzijdige ongeluk niet.

Als je de foto van het gecrashte auto ziet vraag je je af wat er gebeurd is. In elk geval wijst het er mij op te allen tijde alert en geconcentreerd mijn velomobiel langs het Apeldoorn Kanaal te blijven sturen.

• Dode bij ongeval kanaal in Lieren (Dagblad de Stentor)