donderdag 31 december 2015

250 oliebollen en meer voor de 20e keer

Wat moet ik in hemelsnaam nog over die Oliebollentocht 2015 schrijven? Op het internet wemelt het al van de uitstekende verslagen en honderden leuke foto’s. Wat kan ik daar nog aan bijdragen? Dat Twente een supermooi deel van Nederland is en dat de erwtensoep en de oliebollen prima smaakten? Oh dat wisten jullie al ;-). Nou misschien het volgende:

Ik meldde mij begin december als nummer 35 aan op ligfiets.net. Ik reed 235 kilometers en fietste bijna 10 uur. Ik had 170 kilometers nodig om naar Lattrop en weer terug naar Dieren te rijden. Er waren daar 112 velonauten uit minimaal  5 landen. Ze verorberden meer dan 250 oliebollen (vermoed ik) en waarschijnlijk niet minder dan 20 liter prima erwtensoep. Ik zag 1 lekke band, (ik las over) 1 gebroken ketting en evenveel knieën die op slot waren geschoten. Niet minder dan 8 route-opties waarover die dag naar schatting (methode natte vinger) met z’n allen 7000 km is weggetrapt. Volgens mij waren er 0 kopstaart botsingen, en dat moet een unicum zijn in de geschiedenis van de 20e Tocht der Tochten! Minimaal 28 keer ben ik ingehaald, in 80% van de gevallen door een DF. Alle 30 winegums en dropjes in mijn snoepzakje waren op toen ik thuis kwam maar de 2 liter water in mijn  waterzak was maar voor 65% geslonken. Er viel die dag 0 mm regen en het was een graad of 12 (ongeveer net zo  warm als bij de OBT 2012). Heen en/of terug fietste ik met vier leden van LOL maar helaas zonder Wim.  Bergaf ging ik 60 kilometer per uur maar later bij de oliebollen hoorde ik veel hogere getallen voorbij komen. Om het imago van de velomobielrijder in het algemeen niet te beschadigen noem ik die getallen hier maar niet ;-).  Ik zag 1 Velayo (een mooie gele) en inderdaad 0 alu Alleweders. En er is één Peter de Rond die iedereen oneindig veel veloplezier heeft bezorgd.

In de nasleep van de OBT2015 kreeg ik 3 velomobielrijders op bezoek en werden er 5 potten thee, 4 borden soep en een stuk of 8 muffins verstrekt. Ook werd 1 Kronan transportfiets uitgeleend voor de speurtocht naar 3 slangklemmen en 1 metalen hoekprofiel.  De ‘day after’ had ik 23 zere spieren maar dat ging heel snel voorbij.

Maar da’s niet alles. Tenslotte is er ook nog ruim 10 minuten video ;-)



Voor de echte liefhebbers is hier de complete selectie foto's die ik maakte.

4 opmerkingen:

  1. Hoi Paul,

    En toch weet je er weer een karakteristiek 'mooi geel' stukje van te maken.

    Wilco

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Van die 28 keer dat je bent ingehaald ben ik dat minstens 10 keer geweest. Evenveel keren zat er een Qxs Jos) achter mij aan. 50% van die keren heeft een groene DF (Robert F) mij weer ingehaald. Daarvan weer de helft samen met een Milan.
    Ik hoop hiermee jou schatting van 80% DF iets accurater te maken.(Hoezo imago boosten?)
    Dat inhalen (op het vlakke dus) gebeurde idd op snelheden waar ik mijzelf over verbaasde en niet nodig is die hier te noemen.
    Het doel heiligde de middelen. Bij start na de pauze ging iedereen in ganzepas achter moeder gans aan. De groep was zo groot dat we kruisingen en rotondes niet veilig meer konden passeren zonder automobilisten onnodig op de proef te stellen. We probeerde zo veilig mogelijk de gevaarlijkste oversteken veilig te stellen. Eigenlijk een taak van politie of gediplomeerd verkeersregelaar. Vandaar dat Peter heeft gekozen zonder moeder gans voorop te rijden met ieder zijn eigen gps route. Maar individualisten als wij velofielen zijn, zoeken toch weer het groepsgebeuren op.
    Vandaar mijn racegedrag na de pauze. Voor veiligheid en uit elkaar trekken van de meute. Soŕry dat dit is gelukt.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hallo Paul,

    Ik sluit me bij Wilco aan, en een kleine aanvulling op je tekst, als ik zo vrij mag zijn: 1 Leitra, ook geen alledaagse verschijning in Nederland...... ;-))

    Groeten, Adri.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Leuke montage !Ik herkende amper 1 iemand nl: Lucien Poppe ( LIA België )
    Grtz Hans

    BeantwoordenVerwijderen